Πρώιμη Παρέμβαση

Τι είναι η πρώιμη παρέμβαση;

Η φράση Πρώιμη Παρέμβαση αποτελεί έναν γενικό όρο που καλύπτει ολόκληρο το πεδίο παρεμβάσεων (ιατρικών και παραϊατρικών επαγγελμάτων) στην παιδική ηλικία. Ξεκινά από την γέννηση  και καλύπτει μέχρι και το 3 έτος ζωής (σε ορισμένες περιπτώσεις φτάνει ως το 5 έτος).
 
“Το νεογνό είναι ένα δυναμικό, συνεχώς μεταβαλλόμενο ον.”
 
Η ανάπτυξή του επηρεάζεται συνεχώς από ενδογενείς και εξωγενείς δυνάμεις που παράγουν ατομικές διαφορές και κάνουν το νεογνικό αναπτυξιακό μονοπάτι μοναδικό (C. P. Johnson et al, 1997).
 
Ας πάρουμε για παραδείγμα [ενδογενούς επιρροής] την προωρότητα. Η προωρότητα, αν την αναζητήσουμε ετυμολογικά σημαίνει: Πρόωρα/ πρώιμα; “που εμφανίζεται νωρίτερα απ’ όσο θα έπρεπε, πριν ολοκληρωθεί μια φυσιολογική διαδικασία”.
 

Τι συμβάινει λοιπόν στην περίπτωση ενός πρόωρου νεογνού και πώς συνδέεται μια πρόωρη γέννα με την ένοια της Πρώιμης Παρέμβασης;

Κατά την παραμονή του μέσα στην κοιλιά της μητέρας του, σε χρονικά προκαθορισμένες περιόδους – φάσεις, το έμβρυο αναπτύσσεται και ωριμάζει ως προς τα οργανικά του συστήματα [αισθητηριακό, καρδιαναπνευστικό, μυοσκελετικό, γαστρεντερικό, νευρικό, αναπαραγωγικό, μεταβολικό κ.ο.κ]. https://www.youtube.com/watch?v=VktZZEeGdSs

Το έμβρυο που γεννιέται πρόωρα, δεν έχει προλάβει να ολοκληρώσει ορισμένες πολύ σημαντικές διαδικασίες ωρίμανσης, είναι κατά μια έννοια ανέτοιμο για το εξωμήτριο περιβάλλον.

Γιατί θεωρούμε πως είναι καλό να παρέμβουμε πρώιμα; Γιατί να μην περιμένουμε το παιδί να μας δείξει, εν ευθέτω χρόνω, το δυναμικό του;

“Όσο νωρίτερα, τόσο το καλύτερο”
 
Η εκτεταμένη στο θέμα αυτό βιβλιογραφία καταδεικνύει το εξής: Υπάρχουν ορισμένοι παράγοντες που πρέπει να ληφθούν υπόψη κατά την αξιολόγηση και την παρακολούθηση των πρόωρων νεογνών. Συνηθέστερα, η ανάπτυξη ενός πρόωρου νεογνού θα ακολουθήσει τις προσδοκίες σύμφωνα με τη “διορθωμένη ηλικία” του [δηλαδή την ηλικία προσαρμοσμένη για προωρότητα] αντί της χρονολογικής ηλικίας του. Έτσι, ένα νεογνό που γεννήθηκε στις 32 εβδομάδες, με μια χρονολογική ηλικία των 6 μηνών, κατά πάσα πιθανότητα, θα επιτελεί κινητικές δεξιότητες πιο κοντά σε ένα επίπεδο 4 μηνών. Η διορθωμένη ηλικία είναι χρήσιμη για τη σωστή αξιολόγηση ενός πρόωρου μωρού, δεν θα πρέπει όμως να αποτελεί παραπλανητικό παράγοντα στην εκτίμηση της εξέλιξης του.
Έτσι, τα παιδιά αυτά παρακολουθούνται συστηματικά από τις κατάλληλες ιατρικές και παραϊατρικές ειδικότητες (follow up*) με γνώμονα τόσο την διορθωμένη ηλικία τους όσο και την τυπική ανάπτυξη. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο τακτικής παρακολούθησης, ο Παιδιατρικός Φυσιοθεραπευτής, καλείται να αξιολογήσει αν και πότε είναι απαραίτητο να παρέμβουμε, τροποποιώντας παράγοντες του περιβάλλοντός του, προσφέροντας συγκεκριμένες κιναισθητικές εμπειρίες, προτείνοντας στους γονείς ειδικά βοηθήματα, όπου αυτό κρίνεται απαραίτητο για την ενίσχυση της ανάπτυξης και λειτουργικότητας του παιδιού.
 
 
*Follow up σημαίνει συστηματική παρακολούθηση σε προκαθορισμένα χρονικά διαστήματα, από ομάδα εξειδικευμένων επιστημόνων, που σκοπό έχει την καταγραφή της πορείας ανάπτυξης και αύξησης του νεογνού ακόμα και αφού φύγει από την κλινική που γεννήθηκε και περιλαμβάνει νεογνολόγο, αναπτυξιολόγο, εξειδικευμένο φυσικοθεραπευτή και άλλες ειδικότητες που πιθανόν να χρειαστούν, όπως: οφθαλμίατρος, ΩΡΛ, ορθοπαιδικός κ.ά.
 

Πώς θα αξιολογήσει ο Παιδιατρικός Φυσικοθεραπευτής το παιδί με Προωρότητα; 

  • τα αισθητηριακά συστήματα,
  • τα αρχέγονα αντανακλαστικά,
  • τον μυϊκό τόνο,
  • τις αυθόρμητες κινήσεις,
  • τον έλεγχο κεφαλής,
  • τις αυθόρμητες ενεργητικές/ παθητικές αποκρίσεις στην κίνηση
    και τέλος
  • τα αναπτυξιακά ορόσημα.

“Γιατί είναι σημαντική η παρέμβαση σε τόσο μικρή ηλικία;”

 
“Θα φτιάξει από μόνο του!”
 
“Δεν ήξερα πως χρειάζονται και τα μωρά φυσιοθεραπεία!”
 
Ο συστηματικός έλεγχος από όλες τις ειδικότητες που προαναφέραμε γίνεται στον πρώτο χρόνο ζωής, ανά τρίμηνο ή τετράμηνο και αργότερα εφόσον κριθεί αναγκαίο ανά εξάμηνο, προκειμένου να εντοπιστούν έγκαιρα τυχόν προβλήματα. Με την έγκαιρη διάγνωση και έγκαιρη παρέμβαση πολλά από τα προβλήματα που εντοπίζονται μπορούν να ξεπεραστούν.

Ένα πλούσιο σε αισθητικοκινητικές εμπειρίες περιβάλλον είναι το ψωμοτύρι του εγκεφάλου, όπως αντίστοιχα το μητρικό γάλα είναι το Α και το Ω του οργανισμού.
Ένα παιδί που γεννιέται πρόωρα, χρειάζεται ακριβώς αυτό τον ΧΡΟΝΟ να ολοκληρώσει τις αναπτυξιακές διαδικασίες που κανονικά θα το έκανε στο ασφαλές, κατάλληλα τροποποιημένο, ενδομήτριο περιβάλλον.

 

               Πηγή : Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας. Καμπάνια του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας για την πρόληψη και την προώθηση της ανάπτυξης των παιδιών
“Αυτό που ένα παιδί βιώνει κατά τη διάρκεια των πρώιμων χρόνων του, θέτει τα θεμέλια για ολόκληρη τη ζωή του. Αυτό οφείλεται στο ότι η πρώιμη παιδική ανάπτυξη (ΠΠΑ), συμπεριλαμβανομένου του πεδίου της υγείας, της φυσικής ανάπτυξης, της κοινωνικο / συναισθηματικής και γλωσσικο / γνωστικής ανάπτυξης επηρεάζει εξίσου την βασική μάθηση, την επιτυχία στο σχολείο, την οικονομική συμμετοχή, την κοινωνική συμμετοχή καθώς και την υγεία.”
 
Ενδεικτικά κάποιες αναφορές από επιστημονικά άρθρα:
“Η ανάπτυξη του εγκεφάλου από την γέννηση μέχρι και το 3 έτος ζωής αποτελεί την σημαντικότερη περίοδο ανάπτυξης που θα διανύσει ο εγκέφαλος καθ’ όλη την διάρκεια της ζωής του.”
 
“Ο εγκέφαλος ενός 3χρονου παιδιού είναι δύο φορές πιο δραστήριος σε σύγκριση με αυτόν ενός ενήλικα. Έχει δύο φορές περισσότερες συνάψεις ανάμεσα στους 100 δισεκατομμύρια νευρώνες του, από αυτόν ενός ενήλικα.”

“Ως την ηλικία των 3 ετών, ένας εγκέφαλος έχει δημιουργήσει 1 τετράκις εκατομμύρια συνάψεις μεταξύ των νευρώνων του.”

“Η ανάπτυξη είναι σαν ένα παράθυρο, που ανοίγει και κλείνει (ευαίσθητες περίοδοι ανάπτυξης), γεγονός που καθιστά τα μικρά παιδιά και τους έφηβους ευάλωτους στο περιβάλλον” (Weintraub et al, 2013).

“Δύο είναι θεμελιώδη στοιχεία που ενισχύουν τον εγκέφαλο αυτά τα πρώτα άκρως διαμορφωτικά χρόνια: α) ανταποδοτικές [serve and return] αλληλεπιδράσεις και β) θρεπτικά στοιχεία / τροφή.”

 

“serve and return”

[σε επόμενη ανάρτηση θα επεκταθούμε πάνω στον όρο, που έχει μελετηθεί και χρησιμοποιηθεί από όλες σχεδόν τις ειδικότητες που αφορούν στο παιδί]

Στα ελληνικά περιγράφεται καλύτερα ίσως ως ανταποδοτική σχέση. Η φράση ανταποδοτική σχέση περιγράφει, αρχικά και στη ρίζα της, την σχέση ανάμεσα σε μια μητέρα και το βρέφος της. Αναφέρεται λοιπόν και πάλι, με άλλες λέξεις, άλλα σχεδόν αυτούσιο το περιεχόμενο, η επίδραση του ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ στην ανάπτυξη του νεογνού. Τονίζεται ξανά, από διαφορετική προσεγγιστική ματιά, η αξία της Πρώιμης Παρέμβασης στην ενίσχυση της ανάπτυξης του παιδιού.

[https://www.youtube.com/watch?v=m_5u8-QSh6A]

Leave a Reply

Your email address will not be published.